Afgelopen donderdagavond kregen wij het bericht: Jan overleden aan een hartstilstand. Dat was enorm schrikken, hij was afgelopen jaren net weer met volle energie in zijn functie als penningmeester van H.V. Cometas actief geweest en had de vereniging, zoals hij dat kon, weer zeer financieel gezond in spreadsheets op de kaart gezet. Leuk vond hij het dat hij een jonge opvolger kreeg, die hij de kneepjes van het vak kon bijbrengen. Hij bleef tot op heden nog steeds als vraagbaak op de achtergrond aanwezig.
Jan raakte als jongeman bij de handbalsport betrokken via een aantrekkelijke dame, die bij h.v. Meteoor in het eerste damesteam speelde. Zijn kenmerken: lang postuur, snor en een grote grijns. Ook hij werd actief lid en handbalde voor zijn plezier in diverse recreatieteams. Samen met Margot van der Ploeg werd hij een graag geziene gast in Sporthal Bilgaard en was altijd bereid om zijn steentje bij te dragen als er iets te organiseren viel. Dat begon met deelname aan diverse commissies, zoals de toernooicommissie en de jubileumcommissie, maar zijn grootste rol vervulde hij als penningmeester van de vereniging. Hij beheerde de penningen alsof waren het die van hemzelf en was heel streng op eventuele uitgaven. Bij al te enthousiaste ideeën was hij het ook die op de rem trapte en alhoewel we er weleens van moesten zuchten was het altijd terecht. Tien jaar stond hij financieel aan het roer, van 1983 tot 1993, een ongekende prestatie, die hem bij zijn vertrek uit het bestuur het erelidmaatschap opleverde.
Hij werd een van de coryfeeën, waar je altijd een beroep op kon blijven doen. Dat bleek wel toen ik 4 jaar geleden bij hem op de stoep stond met de vraag of hij ons ook bestuurlijk kon helpen, omdat een goede penningmeester nu eenmaal slechts met zeer veel moeite te vinden is. Alhoewel hij al jaren niet meer bij de club betrokken was reageerde hij positief, want “eens een erelid is altijd een erelid”.
Bijna niet te geloven dat hij er zo plotseling niet meer is.